Prezbiopia daje pierwsze objawy między 40. a 48. rokiem życia. Podobnie, jak inne wady wzroku obniża jakość codziennego funkcjonowania. Problemy z widzeniem z bliska i czytaniem drobnego druku to jedne z pierwszych symptomów starczowzroczności będącej, jak sama nazwa wskazuje skutkiem naturalnego procesu starzenia organizmu Sprawdź, jakie są pozostałe objawy tej przypadłości i dowiedz się, jak poradzić sobie z problemem widzenia na bliskie odległości.
Jakie są początkowe objawy prezbiopii?
Prezbiopia skutkuje obniżeniem zdolności akomodacji oka, objawia się przede wszystkim w postaci trudności z widzeniem w bliży. Wiele osób dotkniętych starczowzrocznością początkowo myśli, że rozmazany obraz lub nieostry tekst czytanej gazety to zwykłe oznaki przemęczenia narządu wzroku. Jednak z biegiem czasu problemy ze wzrokiem są coraz poważniejsze i Pacjenci dotknięci prezbiopią muszą odsuwać przedmioty coraz dalej, aby uzyskać ostre widzenie. W związku z tym często mrużą oni oczy. Inne objawy prezbiopii to:
- częste bóle głowy,
- uczucie zmęczenia oczu,
- konieczność używania mocniejszego oświetlenia.
Czy można zapobiec starczowzroczności? Tradycyjne metody korekcji prezbiopii
Jako że starczowzroczność nie jest jednostką chorobową, a naturalnym procesem starzenia się organizmu, nie można jej zapobiec. Można jednak rozpocząć jej leczenie. Wystarczy skorzystać z pomocy lekarza okulisty lub optometrysty. Istnieją różne metody leczenia prezbiopii. Najpopularniejszą i najtańszą jest korekcja okularowa. Odpowiednio dobrane okulary ze szkłami progresywnymi dają natychmiastową poprawę widzenia. Podobnie jak wieloogniskowe soczewki kontaktowe, które nakłada się na powierzchnię rogówki. Pacjenci mają do wyboru jednodniowe, dwutygodniowe lub miesięczne multifokalne soczewki kontaktowe dedykowane do korekcji prezbiopii.
Jak sobie radzić z prezbiopią? Nowoczesne metody leczenia
Nie każdy Pacjent z rozpoznaną starczowzrocznością chce korzystać z tradycyjnych metod korekcji. Co można wybrać poza okularami progresywnymi (dawniej dwuogniskowymi) lub soczewkami kontaktowymi? Alternatywnym rozwiązaniem jest zabieg wszczepienia sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej. Ta metoda leczenia jest rekomendowana Pacjentom, którzy poza prezbiopią mają też zdiagnozowaną zaćmę (inaczej kataraktę). Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym, po uprzednim wykluczeniu ewentualnych przeciwwskazań. Cała procedura implantacji trwa około 20 minut, a Pacjent zachowuje przez cały czas przytomność.
Druga metoda to laserowa korekcja starczowzroczności Clearvu® (Presbyond®). Procedura pozwala Pacjentowi odzyskać ostrość widzenia na wszystkich odległościach: bliskiej, średniej, jak i dalekiej. To zabieg, któremu mogą poddać się również osoby z:
- nadwzrocznością,
- krótkowzrocznością,
- astygmatyzmem.
Diagnostyka przed korekcją starczowzroczności
Zarówno wszczepienie soczewki, jak i zabieg laserowy poprzedza szczegółowa diagnostyka oraz konsultacja kwalifikująca Pacjenta do danej procedury. Do standardowo wykonywanych badań okulistycznych zaliczane jest m.in.:
- badanie tolerancji monowizji i oka dominującego,
- badanie długości gałki ocznej,
- badanie przedniego odcinka oka,
- badanie dna oka,
- badanie ostrości wzroku,
- badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego,
- badanie topografii i tomografii rogówki,
- badanie gęstości komórek śródbłonka rogówki.
Jeśli podejrzewasz u siebie starczowzroczność, nie czekaj i umów się na konsultację doświadczonym specjalistą, który przeprowadzi dokładne badanie wzroku, postawi diagnozę i zaproponuje odpowiednią metodę leczenia.