Ostatnia droga Mirosława Basiewicza

W Suwałkach rodzina, bliscy i znajomi pożegnali Mirosława Basiewicza

W piątek (14.01) w Suwałkach rodzina, bliscy i znajomi pożegnali Mirosława Basiewicza, opozycjonistę z czasów PRL, współzałożyciela Obywatelskiego Komitetu Poszukiwań Mieszkańców Suwalszczyzny Zaginionych w lipcu 1945 r.

 

Mirosław Basiewicz zmarł w niedzielę 9. stycznia w szpitalu w Sieradzu, gdzie trafił po zawale serca. Miał 64 lata. Dziś w Konkatedrze św. Aleksandra w Suwałkach odbyła się Msza Pogrzebowa, po której zebrani udali się na  cmentarz parafialny przy ul. Bakałarzewskiej, gdzie zakopano urnę z prochami zmarłego. Życiorys przygotował Leszek Lewoc, przyjaciel, dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie:

 

Mirosław Basiewicz. Ur. 14.01.1958 r. w Warszawie. Wykształcenie średnie techniczne. Emeryt policji (starszy sierżant). Licencjonowany przewodnik turystyczny i pilot wycieczek. W latach 2007-2016 prowadził regionalną działalność wydawniczą związaną z współczesnością i dziedzictwem oraz z historią Suwalszczyzny. Studiuje prawo, specjalność — zarządzanie państwem. W 1981 r., współzałożyciel Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego MO i przewodniczący tego Związku w Warszawie oraz członek Prezydium Krajowego ww. Związku.

 

17 czerwca 1981 r. za swoje przekonania, poglądy i działania na rzecz demokratycznych przemian w Polsce wydalony z pracy w KSMO Warszawa. Otrzymał tzw. „Wilczy bilet”. W tym okresie nawiązał współpracę z Solidarnością, z działaczami opozycji demokratycznej i antykomunistycznej oraz z Episkopatem Polski. Trzy razy był przyjęty na audiencji przez Prymasa Polski Józefa Glempa. Był współtwórcą i współpracownikiem tajnego zespołu w strukturach Solidarności Regionu Mazowsze. Celem Zespołu było ujawnianie tajnych współpracowników komunistycznego MSW usadowionych w Solidarności. W 1981 r., pomimo młodego wieku (23 lata) uczestniczył jako gość honorowy w I Zjeździe Solidarności w Gdańsku w „Hali Oliwii”, a także Uczestniczył w I Zjeździe Biur Interwencyjnych Solidarności w Bielsku- Białej.

 

W 1981 r., SB oskarżało go o zdradę Stanu PRL. 20 grudnia 1981 r., został osadzony w Areszcie Śledczym w Białotęce (tzw. internowanie), gdzie przebywał siedem miesięcy. W areszcie prowadził dziesięciodniową głodówkę. Pomimo represji, szantażu nie podpisał „lojalki’. Nie wydał również list z danymi i nazwiskami około trzydziestu tysięcy pracowników MO i MSW popierających ideę utworzenia NSZZ MO, czym uratował ich i ich rodziny przed represjami. W czasie pobytu w areszcie wmawiano jemu współpracę z Centralną Agencją Wywiadowczą USA oraz proponowano bilet z Polski w jedną stronę, jak i wiele innych „godnych” propozycji. W 1982 r., po stanowczej odmowie pracy na rzecz kontrwywiadu komunistycznego MSW został zmuszony przez SB do opuszczenia Warszawy.

 

W 1987 r., był pomysłodawcą i współzałożycielem Obywatelskiego Komitetu Poszukiwań Mieszkańców Suwalszczyzny Zaginionych w Lipcu 1945 r., którego celem było wyjaśnienie okoliczności i ustalenie miejsca pochówku ofiar największej zbrodni komunistycznej dokonanej na Narodzie Polskim po II wojnie światowej, zwanej „Obławą Augustowską” lub „Małym Katyniem”. W 1991 r. uczestniczył w pracach Wojewódzkiej Komisji Weryfikacyjnej Służby Bezpieczeństwa w Suwałkach. W latach w latach 2005-2007 był wiceprzewodniczącym zarządu krajowego Związku Zawodowego Rolników „Ojczyzna” oraz dyrektorem biura krajowego tego Związku. W tym okresie uczestniczył w posiedzeniach Sejmowej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. W grudniu 2021 roku został Prezesem Stowarzyszenia im. Księdza Jerzego Popiełuszki w Suwałkach.

 

Pozytywna postać wielu artykułów w prasie polskiej i zagranicznej oraz audycji telewizyjnych i reportaży radiowych. Jego nazwisko pojawia się w kilku wydaniach książkowych. Czołowa postać pełnometrażowego filmu dokumentalnego, reżyserii Greczynki Atheny Sawidis pt. „Zakazani milicjanci”. Film został pokazany przez program I Telewizji Polskiej.


W 1989 r. — nagrodzony przez Instytut im. Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku.
W 1990 r. -- odznaczony przez wojewodę suwalskiego i tygodnik „Krajobrazy” medalem im. Wawrzyńca Gałaja za „Odwagę w myślenia i działaniu”.
W 2004 r. — za działalność społeczną na rzecz rolnictwa, odznaczony przez ministra rolnictwa odznaką „Zasłużony dla rolnictwa”

W 2007 r. — odznaczony przez zarząd krajowy NSZZ Policjantów „Złotą odznaką”.
W 2007 r. — IPN nadał jemu zaszczytny tytuł „Kustosza Pamięci Narodowej”.
W 2009 r. — w uznaniu wybitnych zasług dla Narodu Polskiego i Państwa Polskiego odznaczony przez Prezydenta RP. Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W 2011 r. -- odznaczony medalem „XX-lecia NSZZ Policjantów”
W 2013 r. — uhonorowany przez Kapitułę Ryngrafu Żołnierzy Wyklętych zaszczytnym tytułem „Strażnika Godności i Pamięci Żołnierzy Wyklętych”.
W 2015 r. — z rąk prezydenta m. Suwałki otrzymał medal „ W uznaniu zasług”
W 2015 r. -- został umieszczony w Encyklopedii Policji Polskiej.
W 2016 r. — odznaczony przez Prezydenta RP. Andrzeja Dudę Krzyżem Wolności i Solidarności.
W 2016 r. — otrzymał status działacza opozycji antykomunistycznej i osoby represjonowanej z powodów politycznych.
W 2019 r. został odznaczony medalem „100 Lecia Powstania Policji Państwowej”

 

Autor negatywnych artykułów i wypowiedzi na temat systemu panującego w Polsce za czasów tzw. III RP., który okradał wielu Polaków z nadziei, moralności, wartości narodowych i z prawa do godnego życia. W wyniku bandyckich działań dokonanych na jego osobie przez przedstawicieli władz publicznych reprezentujących poprzedni antynarodowy system komunistyczny panujący w Polsce, jak i przez przedstawicieli tzw. III RP., poniósł niewymierne straty zdrowotne, moralne i ekonomiczne (wytrucie stada trzody chlewnej — około 100 szt. i dokonanie wielu innych bandyckich działań), przez co znajduje się w tragicznej sytuacji życiowej. Istnieje uzasadnione podejrzenie, że 1988 r., miał być zamordowany przez podanie zatrutego alkoholu, ale akcja SB nie powiodła się. Zmarł 9 stycznia 2022r.

 

Basiewicz

2 Komentarzy

Dodaj komentarz